Het was m’n eerste keer in Londen.

Of nee, ik ben aan ’t liegen.

Op m’n 11de was ik al eens met ons lagere schoolkoor op uitwisseling geweest in Cambridge, en daar ging een dagje Londen mee gepaard. Ik was toen vooral zwaar onder de indruk van de hovercraft die ons het kanaal overzette.

En tien jaar later, op Erasmus in Valencia, ging ik met m’n toenmalig lief een weekje overwinteren in Gran Canaria. (Langer dan dat duurt de Valenciaanse winter niet 😉 ) Begrijpe wie begrijpen kan, maar de goedkoopste vlucht ging toen via een tussenstop in Londen. Al verging het lachen ons toen bleek dat 12u in Londen ons meer ging kosten aan overpriced metroticketjes en 5 quid pinten, dan de vluchten zelf. Amaai mijn studentenbudget.

Anyway, safe to say dus dat het begin augustus mijn eerste échte trip naar Londen was. De Eurostar betaalde ik met ecocheques die ’s anderendaags zouden vervallen (een goeie tip dus voor wie zoals ik nog met een fortuin aan ecocheques zit, en al goed voorzien is van spaarlampen en zonnepanelen).

De voornaamste trekpleisters had ik op mijn 12u durend blitzbezoek in 2006 al gezien: Buckingham Palace, Big Ben, Piccadilly Circus en Leister Square, James Park,… Dat wil zeggen dat we ons nu dus ongegeneerd konden focussen op het hippe East London.

Uitvalsbasis van dienst was een charmant (en piepklein) AirBnB-kamertje in Bethnal Green. Nog altijd 3 keer de prijs van een kamer in Berlijn natuurlijk. This is London, darling! Maar gewapend met de tips van onze roommate-for-the-weekend en uit dit fijne boek (merci Sofie!), gingen we op verkenning.

How we got around

Net als twee jaar geleden in Parijs, maakten we gebruik van het überhandige fietsjessysteem (Gudrun bewees al dat het kan, zelfs in hectisch Londen). De tweewielers heten er officieel Barclay Bikes, maar in de volksmond staan ze bekend als Boris Bikes (naar de burgemeester die de fietsjes invoerde). Het systeem is bekend: voor een vaste prijs (2 pond) kan je 24u lang telkens een half uur met een fietsje gaan sjezen. Zolang je je stalen ros binnen de 30 minuten weer stalt, waar dan ook in de stad, blijft het bij die 2 pond. Langer wegblijven kost je extra.

Het handige daaraan is vooral dat je nooit moet teruglopen naar waar je je fiets parkeerde, maar dat je gewoon een nieuw exemplaar uitkiest aan het dichtstbijzijnde fietspunt. Adapteer gewoon ‘ze rijden hier LINKS’ als je mantra, want met al dat ge-sightsee durf je dat detail wel eens uit het oog verliezen.
Soms een beetje laveren tussen de dubbeldekkerbussen ook, maar voor ons het gedroomde transport wegens goedkoop en flexibel. Alleen op vlak van ticketing kunnen ze nog een puntje zuigen aan het Parijse Vélib-systeem. Omdat je bij elke wissel een nieuw ticket moet uitprinten, zat ik na 3 dagen met 4 meter worth of tickets in mijn sjakos. Dat kan beter, Barclay Bikes!

Highlights

Omdat het onkarakteristiek warm en zonnig was, lieten we indoor activities zoals het Barbican en de tentoonstelling van James Bond-auto’s links liggen. Alleen het Tate Modern moesten we vanbinnen gezien hebben, en dat was hoegenaamd geen straf. Voor de rest hebben we drie dagen lang genoten van het rondkuieren in een Londen dat door de zomerse temperaturen echte Barcelona-allures kreeg.
Enkele van mijn persoonlijke highlights:

Borough Market: foodstalls  zo ver het oog reikt. I thought I’d died and gone to heaven. Omdat kiezen verliezen is, ging ik voor een pulled pork sandwich én een Sri Lankese curry. Mh-mh-mh. Persoonlijk vond ik deze markt leuker dan de bekende Brick Lane Market in Shoreditch.

Broadway Market in Haggerston. Elke zaterdag verandert de hele straat in een nog redelijk unspoilt markt vol handgemaakte producten en natuurlijk het lekkerste eten. Alle restaurants switchen voor de gelegenheid naar koffiebar mode, zo zaten wij in een Spaans restaurantje een croissant te verorberen. Gevolg door een gevulde dadel van een food stall en een mini meat pie want hey, we zijn maar één keer in Londen hé.

broadway market

 

London Fields Lido. Jammer ende weeklaag! Zwemgerief, daar hadden we voor een citytrip naar Londen niet aan gedacht.  Anders hadden we onze Broadway Market-calorieën er zeker afgezwommen in het London Fields Lido, een sympathiek outdoor zwembad midden in het gelijknamige park. Een verwàrmd zwembad, dus ook perfect om een winterse duik te nemen!

MadeleineWaller_Swimmers_Laura_LOWRES_2

–  Shoreditch en Dalston. De integrale wijken, jawel. Oké, hipster capitals van Londen, maar als rasechte Gentenaars kijken we daar niet meer van op 🙂 Je struikelt er over de leuke cafeetjes, koffiebars, resto’s, marktjes, pop-up stores en street art. Ik ben begonnen met het aanleggen van een leuke adressen-lijstje, maar aangezien elk adres in aanmerking kwam ben ik daar maar mee gestopt. Wij hebben o.a. heerlijk gegeten in Breakfast Club (de vegetarische ‘Don’t  have a cow’-burger is to die for!), gedronken op het Dalston Roof Park, en uitgerust in de Dalston Eastern Curve Garden.

City farms. Je hebt er o.a. in Hackney (in het Haggerston Park) en in Shoreditch: volkstuintjes slash kinderboerderijen slash outdoor cafés waar het heerlijk toeven is. Wég toeristengevoel, je voelt je meteen één van de locals, zo met je local brew tussen de schapen.

Fietsen langs Regent’s Canal. De kleine kanaaltjes die Londen doorkruisen zijn voorzien van een jaagpad waar je makkelijk met de fiets opkan, dikwijls gedroomde shortcuts om van punt A naar B te geraken. Kleine terrasjes voorzien je van een verkwikkend drankje terwijl je kijkt hoe woonboten de sluizen tackelen. Een beetje Amsterdam in Londen!

– Een voorstelling meepikken in de Shakespeare’s Globe. Niet bepaald het best bewaarde geheim in Londen, I know, maar ik vond het zeker de moeite waard. Echte zitplaatsen zijn duur en de stukken lang, maar wie toch graag de sfeer eens wil opsnuiven kan voor een luttele £5 een staanplaats bemachtigen. Dan zit je echt in het toneelstuk, alleen protesteerden mijn voeten nogal en hebben we dus maar een uur van het 3,5u durende ‘Julius Caesar’ gezien. Cultuurbarbaren, I know.

– De vrijdagavondsfeer aan Clerkenwell Road (Farringdon). Een beetje Marimain in Londen, zo voelde het toch. Mensen die om de werkweek door te spoelen wat pintjes gaan pakken en zoals we gewend zijn van de Britten al om 19u omvallen van zattigheid. We aten er lekker in de Giant Robot, maar ook J+A en The Modern Pantry zagen er supergezellig uit!

Ik was ook enorm graag naar één van de outdoor cinema screenings gegaan, maar die waren al lang van tevoren uitverkocht.

Minder de moeite vond ik Regent’s Park (veel te groot en leeg naar mijn mening) en Camden Market (belachelijk druk). De grote winkelstraten hebben we zelfs niet probéren tackelen, ik ben zo al geen shopper.

Next

Hoewel het handig is om een beetje te weten in welke wijken je gaat rondstruinen, hadden we echt niet het idee dat we moesten zoeken naar leuke plekjes. Misschien zat de zomer er voor iets tussen, maar de zalige plekjes dienden zich gewoon aan.
Ook aan de websites van Time Out en London Town hebben we veel gehad. Ik kan niet wachten om terug te gaan en nog meer van dat heerlijks te ontdekken.
Islington, Marylebone en Hampstead Heath staan al zeker op mijn to do-lijstje.
Misschien een idee voor mijn 30ste verjaardag in oktober (hint hint!)?