Kijk, ik ben de laatste om te beweren dat ik overnight  in een surfbabe veranderd ben, maar dit ga ik zeker nog doen! Om maar te zeggen dat de surfles een succes was! Stel jullie daar maar niet teveel bij voor, ik heb in totaal missen 6 volle seconden op het surfboard gestaan, maar ik vond dat al heel wat na amper een uurtje! Uit een liggende positie naar een staande springen, terwijl een metershoge golf je dreigt te overspoelen, tis niet zo simpel als het lijkt hoor! Twee dappere jongelingen leerden ons de basis aan van het rechtstaan op de plank, en more importantly, van het niet meegesleept worden in een rip en verdrinken.  Na twee uur was ik vooral de Meester van het Kniesurfen (je moet je hele kracht in je tenen steken om recht te kunnens pringen, en mijn teenspieren blijken nogal onderontwikkeld), maar dat alleen al geeft een kick want zo’n golf gaat echt wel snel! Alleen krijg je zoooveel zater binnen he na elke mislukte poging! Mijn mond smaakte naar frietjes van de McDonalds, zo zout.

Enfin, nadien met Stefanie en Wouter een wandeling gaan maken rond de creek in Port Macquarie (ook in de regen :p), waar we echte levende wilde pluizige koala’s gespot hebben! Dat is toch niet te geloven hoe schattig die beesten zijn, die klampen zich dan zo vast aan een onnozel takje, hoe ze er niet afvallen ik weet het niet ze.  Wat verder ook een stuk of zes water dragons gezien (zie google) die dan in een troepje op ons afgesneld kwamen, echt een Jurassic Parc-ervaring!Afscheid genomen van Stefanie en Wouter in het Ozzie Pozzie hostel (echt! en daar wekt iemand die Izzie heet! hoe die de telefoon opneemt…hilarisch!) en we were on our way! Door de velden en valleien en af en toe stoppend bij een barak waar bv verse tomaten liggen, of kersen, betalen doe je in het bakje en ze gaan ervan uit dat je eerlijk betaalt. Ik zou het in Belgie nog wel eens willen zien.

We kamperen nu op een velde aan het hostel in Bellingen, een soortement hippiedorp aan de rand van het regenwoud. We worden wakker met het geluid van laughing kookaburra’s (opzoeken! het is bijna griezelig!), oh, en supergrappig, we moeten zo’n steil trapje naar beneden in het donker om naar onze campervan te geraken ’s nachts. Hugo liep voor mij naar beneden en plots weerklinkt een ijselijk gekrijs (nvdr: mogelijks lichtelijk overdreven): ipv de houten reling had hij ineens iets glibberigs vast, dat prompt in de struiken hopte en bij nadere inspectie een gifgroene boomkikker bleek te zijn. (zie google! doeme toch he, moest ik hier nu maar foto’s kunnen uploaden!) Toch wel efkes verschieten, weten wij veel of die beesten giftig zijn ofzo 🙂    Enfin, morgen trekken we het regenwoud eens in (in de regen, what’s in a name he) want vandaag hebben we eigenlijk vooral eens op ons gemak gezeten en een belachelijk steile wandeling gemaakt naar een zeer oninteressante straat, hehe.

More news later!