Moin Moin! (= hallo in het Hamburgs)
Mensenlief, hoe lang kan je met blogposts in je hoofd zitten die er maar niet uitkomen? Nochtans niet stilgezeten; het is zomer voor iets. ’t Is wel ook duidelijk dat ik een mens van ‘vlagen’ ben. 3 blogposts per week schrijven en dan een maand niks, bijvoorbeeld. Of plots peper in mijn gat krijgen en na anderhalf jaar couchpotato spelen uit het niets elke 2 dagen gaan lopen. Voor zolang het weer duurt, natuurlijk. Want mijn motto voor lopen is hetzelfde als dat voor bloggen:

Maar! Over mijn (ons) lang weekend in Hamburg moét ik wel iets vertellen, want dat was écht cool. Vriendin Tine en ik reden er donderdagavond na het werk naartoe, om ter plaatse om 1u ’s nachts bij haar gastvrije vrienden onder de wol te kruipen. Toch verder dan ik eerst dacht hoor, Hamburg, 7,5u rijden en dan nog olie-signaallampjes die beginnen pinken en wij die -cliché cliché- niet goed weten hoe dat nu weer zat met peilstokken en 1000 merken motorolie op een Deutsche Autobahnwinkel. We zijn er geraakt, da’s het belangrijkste!

Ewel, Hamburg is nu echt eens een stad waar ik zou kunnen wonen. Nochtans niet de meest sexy bestemming, ik had er zelf nooit aan gedacht eigenlijk.
Doordat we bij vrienden logeerden, kregen we een inkijk in Het Deutsche Leven Zoals Het Is, en dat lijkt me hoegenaamd geen straf. Hamburg is een grote stad, maar enorm groen en overal zie je water. Het stadhuis kijkt uit over het kleinere Binnen-Alster-meer, dat op zijn beurt overvloeit in de grote Aussen-Alster. Elke stad zou eigenlijk een meer moeten hebben hé. En dan zijn er nog de talloze rivieren die in het weekend bevolkt worden door Hamburgers in een kajak, SUP, roeibootje of ander drijvend object. En dat is een rare zin. Hihi, Hamburgers.

Alles lijkt in Duitsland trouwens zo goed geregeld voor jonge ouders: een jaar ouderschapsverlof na de geboorte is er de norm, de vele speeltuintjes zijn uitnodigend in plaats van creepy, creches gaan met hun koters alle dagen naar buiten (daar hebben ze speciale buggy’s voor, om 6 kleuters in één keer te kunnen vooruitduwen!),… Kindjes worden ook met regenjasjes en rubberlaarsjes naar de creche gestuurd, om in alle weersomstandigheden buiten te kunnen. Super toch! (De snotvallingen moet je er waarschijnlijk wel bijnemen)

Wijken in Hamburg

We verkenden verschillende wijken, met de 100% Hamburg-gids als leidraad. Met die boekjes moet je soms echt een beetje geluk hebben, maar in dit geval hield de auteur van hetzelfde soort dingen als wij en was het absoluut een voltreffer. Het allerleukst vond ik het Schanzenviertel, om de leuke winkeltjes, cafeetjes en restaurantjes en de Berlijnse, licht alternatieve sfeer. De Marktstraße en de Schanzenstraße zijn de levendigste daar, maar zigzag vooral door passages en allees voor min of meer verborgen parels.

De wijk Sankt-Pauli grenst aan het bohemien Altona en heeft een rauw kantje, zalig om een dag door te brengen. En het stuk langs de Elbe huisvest de beste visrestaurants, vismarkt en de enige echte Hamburgse strandbar. Ook indrukwekkend: de wijk Speicherstadt/HafenCity, een groot uitgevallen DOK noord. Een toffe mix van havenindustrie, oude bakstenen pakhuizen, en hippe initiatieven. Ze bouwen er al sinds 2007 aan de Elbphilharmonie (of ‘Elphi’ voor de vrienden): een fantastisch nieuw concertgebouw dat begin 2017 de deuren opent. De zitplaatsen vormen er een cirkel rond het orkest, het ziet er nu al prachtig uit. Ooit woon ik daar een concert bij (sponsors welkom)!

Goh, eigenlijk vond ik heel Hamburg super, misschien op de binnenstad na. Daar was niet zoveel sfeer, maar dat was misschien een momentopname?

Sex & drugs & hippies aan de Reeperbahn

Ons bezoek viel ook samen met het drukske weekends van het jaar (“Das Wochenende des Wahnsinns” volgens de lokale krant). Zo was in de binnenstad een triatlon aan de gang, konden we wat concertjes meepikken op het slotweekend van de Altonale (een soort Gentse Feesten in de wijk Altona, aanrader!), en vielen we per ongeluk middenin het driedaagse Schlagerfest aan de beruchte Reeperbahn. De Reeperbahn is van oudsher de plek waar matrozen die al maanden droog staan van bil kunnen gaan in één van de etablissementen in dit langgerekte Red Light District. Nog steeds trekken neonborden met tot de verbeelding sprekende tekeningen de aandacht van de bronstige man, en viert decadentie er hoogtij. Hét toneel voor een hippie-schlagerfestival, moet iemand gedacht hebben. Drie dagen lang is de hele straat afgesloten voor iets wat nog het meest lijkt op een City Parade voor hippies. Overal brede broekspijpen, flower power-hemden, ronde brilletjes en peace-tekens. Nog niet helemaal mee wat nu precies de link is tussen schlagers en hippies, maar soit. Aangezien wij compleet underdressed waren, in ons saai 2016-plunje, gingen we maar cocktails drinken in één van de zijstraatjes van de Reeperbahn. We zaten daar in leuk gezelschap, en de cocktails zijn er -net als op veel plaatsen in Hamburg- zeer zacht geprijsd. Ideaal!

Das Universum kennenlernen und Kuchen essen

Verder werden er rommel- en streetfoodmarktjes gefrequenteerd, hielden we halt bij meer dan 1 leuk Kafee-und-Torte-huisje, aten we bij Oma’s Apotheke de BESTE schnitzel die ik ooit van mijn leven geproefd heb, zaten we op speeltuinen en fruitmarkten met de tweejarige peuter van de vrienden, ontbeten we twee keer op locatie (avocado! mozarella-tomaat! roereitjes!), en gingen we zelfs twee keer lopen in één van de fantastische stadsparken die Hamburg rijk is. Hoe flink zijn wij niet, zeg? Alles op het gemakje -behalve het lopen, puf!- want dat kon gewoon.

Aan de muur van koffiehuisje Harbor Cake ontdekte ik tevens mijn nieuw levensmotto: “Ich will das Universum kennenlernen und Kuchen essen.” Twee motto’s in één blogpost?! Ewel ja.

Wat de parken betreft: het gigantische Planten un Blomen-park, in het centrum van de stad, is echt de moeite. Om eens door te wandelen, om een namiddag te luieren of te picnicken, om ’s avonds de muzikale fonteinshow mee te maken, of om jaloers te staan kijken naar kindjes die zich amuseren in de waterspeeltuin.

Getest en goedgekeurd:

• Strandbar Pauli: met de voetjes in het zand van een cocktail nippen aan de oevers van de Elbe. Je kan ook zwaaien naar de vrachtschepen die met de regelmaat van de klok voorbij varen. After all, this still is HafenCity!

• Streetfoodmarkt in de Rindermarkthalle, elke zondag tussen mei en september van 12 tot 18u.

• De Ratsherrn-microbrouwerij in de Schanzenhöfe. Met een winkel vol craft beers en een zeer aangenaam aanpalend café/terras.

• Filmpje meepikken (en genieten van het mooie pand!) bij Zeisse Kinos. In de zomer zijn er ook op meerdere plaatsen outdoor screenings. Het weer leende zich daar tijdens ons bezoek niet echt toe, maar op een zwoele zomeravond moet dat de max zijn! 
• Harbor Cake: een gezellig adresje in retrostijl voor taart en koffie, met levenswijsheden on the side.

• Doen: gekke bekken trekken in de Photoautomat. Nog een analoge photobooth, maar de 4 minuten wachten zijn het meer dan waard. Dat kot begint gewoon zonder enige waarschuwing foto’s te trekken, maar het levert wel grappige plaatjes op 🙂

’t Is misschien wel duidelijk: ik vond Hamburg de max. Groot genoeg om als toerist te blenden tussen de locals, maar met wijken die elk hun eigen kleinschalige sfeer uitademen. Vergelijkbaar met Berlijn? Ja, maar dan zonder de historische landmarks die de hoofdstad rijk is. Maar mét Currywurst, gelukkig maar.

Mij mogen ze hier gerust een jaartje als expat naartoe sturen. Ich soll mein Deutsch alfast ein bisschen üben. Ofzo.