Voor het #boostyourpositivity project lanceren Kelly en Lies elke week van februari een bloguitdaging.  Op de valreep doe ik nog mee met het thema van deze week: een brief naar je 16-jarige zelf. Niks over reizen dus deze keer, wel een trip down memory lane. Ik ben nogal nostalgisch aangelegd en heb gemengde gevoelens over die periode. Vlagen van Weltschmertz wisselenden hysterische lachbuien met vriendinnen af, en het feit dat bijna geen van die vriendschappen de 2000’s overleefd heeft, vind ik enorm jammer. Gelukkig zijn er nog de vele brieven, manman, die brieven. Ik heb ze nog allemaal liggen, waaronder een brief van m’n 13-jarige zelf aan m’n 18-jarige zelf. We blijven dus in het thema. Here goes:

Lieve Claire,

Je hebt net, zoals elke dag sinds mensenheugenis, de brievenbus gecheckt op aan jou geadresseerde post. Wel, surprise! Een brief uit de toekomst van je 30-jarige zelf! Dertig jaar, maat! Hoewel dat nu een eeuwigheid ver lijkt, kan ik je verzekeren dat de jaren beangstigend snel voorbij zullen vliegen.

Goed…wat kan ik je vertellen waarvan je niet met je ogen gaat draaien? Wijze levenslessen heb je van mij niet nodig, want overdreven getroubleerd ben je niet. Niet meer dan de doorsnee zestienjarige, alleszins. Je voelt je betrekkelijk goed in je vel, wat wel mag ook met zo’n lijntje! Enjoy it white it lasts en trek misschien eens iets anders aan dan die baggy broeken die anno 2000 zo hip zijn. Op school gaat alles goed na een paar moeilijker jaren, je hebt het allerbeste lief van de wereld (ik ga zo vroeg in deze brief nog geen dromen doorprikken), en het leven is mooi – die typische puberperikelen en -drama’s te na gelaten.

Dus, 2015 jong! Misschien eerst het minder goede nieuws. Er bestaan nog geen vliegende auto’s, en een succesvol journalist ben je ook al niet geworden. 30-jarige jij heeft geen huis met tuin, geen kinderen, erger nog: zelfs geen eigen wasmachine. Ik weet het, we werken eraan!

Nee, dertigjarige Claire heeft het ook nog niet allemaal voor mekaar. Dat is normaal, al lijkt 30 nu monsterlijk oud voor jou. Dertigjarige Claire moet meer leren doén in plaats van te wìllen, meer haar op haar tanden kweken. Meer rust in haar hoofd krijgen en zichzelf beter leren organiseren. Minder egoïstisch zijn. Situaties en mensen laten vallen die alleen energie opslorpen in plaats van er te geven. Klinkt dat herkenbaar? We hebben nog tijd. En met wat chance krijg ik binnenkort een brief in de bus met wijze raad van 70-jarige Claire.

Ik wil de komende jaren niet verpesten maken door alles te verklappen wat je nog te wachten staat, maar een tipje van de sluier oplichten kan ik wel. Oh het zal spannend zijn – en soms ook saai. Je zal lachen, en dansen, verliefd worden, gedumpt worden, en wenen. Je zal een paar coole dingen kunnen afvinken van je ‘dingen die ik wil doen voor ik 30 ben’-lijst. (Spoiler alert: het is niét “in een coverbandje zitten”. I know, stom hé.)
Bovenal wil ik je geruststellen: er gebeurt niks dat je niet te boven komt. Want ik weet hoe je daar soms over piekert.

Als dit ook een zondag is, hang je waarschijnlijk de hele dag rond met de buurjongens in jullie garage/clubhuis, en ga je daar vanavond heelder epistels over in je dagboek schrijven. Of logeer je weer eens bij je beste vriendin en hebben jullie de hele dag de slappe lach gehad, naar TMF liggen kijken of liedjes gemaakt. Neem je ook even de tijd om volgende suggesties van je 30-jarige zelf in overweging te nemen?

– Ga binnen twee jaar op AFS-uitwisseling naar een ver land. Je bent daar nu al nieuwsgierig naar, en zal de stap uiteindelijk niet durven zetten. Ik geef je retroactief een ferme trap onder je kont! Doe het, het is een once in a lifetime opportunity!

– Laat nooit iets voor een jongen. Je hebt veel liefde te geven en blijf dat vooral doen, maar probeer jezelf niet teveel te kneden om te passen bij een ander.  Je wil bij de scouts gaan, een monitorencursus volgen, in de stad rondhangen met vriendinnen, maar dat monopoliseert jullie couple’s time. Well boo-hoo. Vergeet je eigen ding niet te doen! Ja, dat betekent dat je je lief minder zal zien, maar het zal je wereld zo doen groeien. Als het echt meant to be is, zal hij wel blijven hangen.

– Loop niet weg van dingen. Leer de confrontatie aangaan, ook als je daar totaal geen zin in hebt. Piekeren heeft nog nooit iemand geholpen, maak liever tijd om na te denken over oplossingen. Probeer daar nu al aan te werken want het zal er later niet gemakkelijker op worden, en mensen zullen je besluiteloosheid verwarren met onverschilligheid of arrogantie.

– Blijf niet te lang onder de kerktoren hangen. Zo spannend is Zwijnaarde nu ook weer niet. Ga op reis van zodra je mag van thuis. Dat kan ook zonder veel geld! Waarom zou je tot je 21ste wachten om erop uit te trekken? Profiteer van al die maanden vakantie die je de komende jaren zal hebben: verbreed je horizon, proef van onbekend eten, maak vrienden in zoveel mogelijk landen! En ga maar op kot ook.

– Stop met jezelf te vergelijken met iedereen rondom je. Makkelijk gezegd, da’s waar. Maar geloof me, als je dit nu leert zal je de komende jaren veel liever voor jezelf kunnen zijn. Het woord ‘Facebook’ zegt je nu nog niets, maar binnen zes jaar zal het ervoor zorgen dat blij zijn met je eigen leven soms verdomd moeilijk wordt. Probeer daar niet aan toe te geven, want het is een fantastisch leven. Zoals mama zegt: count your blessings!

– Je bent zo’n braaf meisje, al beweren je ouders soms het tegendeel. Doe gerust eens wat zotter! Kom eens thuis met een kater van jewelste. (Ik zeg dit niet zomaar, begin maar al te oefenen want we staan op ons 30ste nog altijd op onze kop van twee rosé’kes.)  Ga meer mee op café naar De Ploeg, experimenteer, maak kampvuren op het strand en loop met je hoofd tegen de muur. Maar blijf je spontane, oprechte, licht naïeve zelve. Er komen een aantal heel speciale mensen aan die net daarom van je zullen houden!

Klinkt dat haalbaar, puber-Claire? Heb je er zin in? Ik zou het denken, want de jaren die ons van elkaar scheiden worden wijs jong, ik beloof het.

Enjoy the ride!