Vorige week stond ik een week op de lattten in Oostenrijk, meerbepaald in Gerlos in het Zillertal. (Hashtag Gerlosgehen!)

Het was 4 jaar geleden dat ik nog eens echt op skivakantie geweest was, en haleluja: ik kon het nog. Persoonlijk vind ik Oostenrijk een leukere skibestemming dan Frankrijk: gemütliche huisjes en chalets in plaats van de vaak nogal lelijke buildings in Franse skigebieden, lekker eten en niet te vergeten een grotere après-ski-cultuur! Lekker fout, en onze Noorderburen vinden ook massaal de weg hier naartoe, maar geef toe: een après-ski zonder foute Duitse carnavalhits en een paar Jägerbombs of Heise Oma’s, is geen échte après-ski hé. Om nog te zwijgen van de op de toog dansende meisjes in Heidi-kleedjes! Welkom in Tirol 🙂

Elke reis staat of valt natuurlijk met het reisgezelschap, en dat was een schot in de roos. Ik was op stap met 7 ex-collega’s en dat liep echt gesmeerd. Zo goed gelachen!

We kregen te maken met alle mogelijke weersomstandigheden, van sneeuwstorm tot stralend blauwe hemel en zelfs een volledige dag plensende regen. Het skigebied Zillertal is zodanig groot, zeker met die Hintertux-gletsjer erbij, om geen enkele piste twee keer te moeten doen. Ik heb af en toe gevloekt (verzuurde kuiten!) maar ik zou onmiddellijk opnieuw vertrekken.

Gerlosgehen in een notendop, dat was:

  • De hele dag zalige pistes doen, nog altijd schrik hebben van jumps, en maar 1 keer de groep kwijtraken.
  • Lunch met Kaisersmarren, curryworsten en Almdudler in gezellige berghutten met open haard.
  • Een held meehebben die onze gekwetste vriendin op zijn rug meenam, de piste af.
  • De skidag eindigen met een uitgelaten bezoek aan Seppi’s, de après-skibar op de laatste piste. Verraderlijk detail: de zwarte piste die je dan nog af moet om het dal te bereiken. Na het slotsein (Pavarotti met ‘Con te partiro’ door de luidsprekers) was het dus vooral kwestie om de dronken Hollanders te ontwijken waarmee de pistes bezaaid lag. Vrolijk zingend op dé skihit “Johnny Däpp” lukte dat wel. Eens beneden nog even verderfeesten in Luigi’s Turbo Bar, én in de taxi naar huis.
  • Gaan wandelen in de sneeuw tijdens een dagje me-time. Als het aan mij lag gingen we ook een dag met z’n allen sneeuwschoenwandelen en rodelen, ik hou wel van wat afwisseling! 
  • ’s Avonds verbroederen met onze Nederlandse buren en Jägermeister. Tophit met de welluidende naam “Dikke tieten Kartoffelsalat” ontdekken in een Spotify-après-skilijst en daar de hele week mee in ons hoofd zitten.
  • Samen naar de Mol en Temptation Island kijken is zoveel leuker dan alleen!
  • Thuiskomen met duizend inside jokes.

Ik mis mijn Johnny Däpp’kes nu al!

Gelukkig roept een nieuw avontuur: momenteel zit ik in het vliegtuig richting Stockholm. Daar spendeer ik vandaag de dag (waarschijnlijk het Fotografiska-museum en misschien vanavond een filmpje meepikken), om morgen door te vliegen naar Skellefteå, de toegangspoort tot Zweeds Lapland. Het is er momenteel 5 graden boven nul dus ik ben eens benieuwd!

Nicky is ondertussen gaan skiën in Chamonix, hij test uit hoe het is om op je eentje te gaan skiën (jawel, er zijn hostels in Chamonix of toch minstens één!) en heeft me beloofd dat hij een verslagje maakt voor Vree Ver Weg. More to come, dus!