Wij willen dit jaar graag twee of drie weken naar Oeganda. Dat stond eigenlijk vorig jaar op de planning, maar toen kregen we onverwachts de kans om te gaan roadtrippen in Amerika. Daar zeg je geen nee tegen.

Maar: Afrika dus. Echt, zwart Afrika. (Mag je dat nog zeggen?)

De eerste vraag was: welk land?

Tanzania of Botswana leken ons fantastisch, maar pokkeduur. Namibië: teveel woestijn. Congo: daar schieten ze net iets te vaak op mensen. Zuid-Afrika is niet Afrikaans genoeg voor mijn reisgenoot 😉 En diezelfde reisgenoot wilde vooral berggorilla’s zien, van het soort dat in Rwanda en Oeganda leeft. Aangezien Rwanda duurder is én minder divers, was de beslissing genomen. Oeganda wordt onze bestemming voor 2015.

waar ligt oeganda op de kaart    Oeganda oude poster

Nicky liep al een paar jaar met een Afrika-wens. (’t is eens iets anders dan een kinderwens)
Ik moest toch een beetje overtuigd worden. Niet zozeer omdat ik denk dat het daar onveilig is, maar omdat ik mij heel snel opgelaten voel, genre ‘zie mij hier lopen, de blanke toerist die komt kijken naar de arme zwarte kindjes’. En dat ik me niet graag een wandelende portefeuille voel, dat wisten jullie al.
Maar ik las intussen veel blogs over de prachtige natuur, zag foto’s van real life gorilla’s en ja: dat wil ik ook.
(Hoewel een deel van mij ook het Afrika uit The Lion King-Afrika wil zien. Met olifanten! En zingende giraffen die blaadjes van de bomenknabbelen! En babyleeuwtjes die niet kunnen wachten tot ze koning zijn!)

gorilla's in oeganda   oeganda waterval

Hoe meer we lezen over Oeganda, hoe duidelijk het wordt: dit wordt een groepsreis (voor ons allebei een nieuwe ervaring). Zelfstandig rondreizen wordt in veel Afrikaanse landen afgeraden. Omdat het dikwijls niet echt veilig is, maar vooral omdat je alles dan zelf moet regelen. Dat is tijdrovend, omslachtig en duur. En OK, ik sta ook niet te popelen om met een platte band wortel te staan schieten temidden van de jungle…wild animals lurking everywhere… Ik vermoed dat een leeuw met een ochtendhumeur niet danig onder de indruk is van Nicky zijn nieuw zakmes.

Een georganiseerde reis dus, en ik ben eens benieuwd. Mijn ‘maar we hebben toch geen plan noooo-diiiiig’-attitude zal ik maar thuis laten.

Nu moeten we dus nog beslissen met welke organisatie we gaan. Of we de vluchten apart boeken of niet. Welke delen van het land we precies willen zien. Wat we kunnen betalen en wat niet (da’s duur jong, Afrika!). Nog wat research voor de boeg dus. Keep you posted!

(Disclaimer: ik zeg ‘beslissing genomen’ maar wie mij een beetje kent, weet dat ik gemiddeld drie keer per dag van gedacht verander over alles. Maar dus voorlòpig is de beslissing genomen en wordt het Oeganda 🙂 )

Lake Bunyonyi Oeganda

(Foto’s van Pinterest geplukt 🙂