Ken je dat gevoel, wanneer je hart heel even 5 keer groter lijkt te worden? Een grijns op je gezicht, een paar seconden intens geluk? Ik had het zondagochtend onderweg naar de bakker langs de Kraanlei: onverhoopte eerste lentezon, nog niemand op straat, fluitende vogeltjes en verse pistoleetjes in mijn tas. Gisteren had ik het weer, toen ik van de metro stapte in hartje Stockholm. Een hele (ofja, een halve) dag voor mij alleen, zonder plan, een beetje dwalen en genieten van het Zweeds geroezemoes en de stralend blauwe hemel. Iedereen was blond en knap en at een ijsje, oprecht gelukkig met de eerste lentedagen. Mensen zaten op bankjes met het gezicht naar de zon gekeerd, als zonnebloemen, gretig de zonnestralen opslorpend. De outfit van de kindjes was nog niet helemaal aangepast aan deze weersverandering: overal liepen kleuters rond in van die heavy duty skipakjes, het voordeel daarvan is dat een zandbak kan bij 8 graden!

7 jaar geleden was ik al eens in Stockholm, in juni rond midzomerdag. Hoe lang ik er toen precies was weet ik niet meer, zo’n periode was dat toen. Ik was er ook alleen en logeerde bij de tante van iemand die ik al couchsurfend in Amsterdam had leren kennen. Ook toen scheen de zon, in mijn hoofd strekken zich permanent blauwe hemels uit boven Stockholm, dat zal wel niet. Gisteren was dus een beetje de winterversie van mijn bezoek toen, al richtte ik mijn aandacht nu op een wijk die ik vorige keer niet bezocht had: Södermalm, zoals de naam het zegt ten zuiden van het centrum. De route van mijn hotel naar daar passeerde door het oude stadsgedeelte Gamla Stan, dus kreeg ik toch iets mee van de typerende okeren en oranje gebouwen, spitse kerktorens en lieftallige bruggetjes over het water.

Södermalm zelf is zo’n typisch stadsdeel waarvan delen zijn overgenomen door hipsters, en andere straten vuil en groezelig zijn. Epicentrum van het hipstergedeelte is SoFo (staat voor ‘South of Folkungagatan’, een lange straat) en het leuke daaraan is natuurlijk dat het er krioelt van de leuke bars, eethuisjes en toffe winkeltjes. Ik wandelde van het uitzichtpunt aan de Blecktornsgratan, via Mariatorget, door een paar buurten die er niet zo koosjer uitzagen, helemaal naar het hippe SoFo rond Nytorget. Hoewel de zon scheen, stond die nog heel laag, het was dus zoeken naar open plekjes waar ik rustig een beetje kon zitten lezen. Ik wandelde ook over het kerkhof van de Katarinakyrka en het verbaasde me hoe anders de graven er waren: enkel een rechtopstaande steen, dikwijls een grote kei, met aan elk graf een lantaarntje. Misschien raar om daar op een bankje te gaan zitten maar op een bizarre manier was het daar heel mooi en vredig.

Concrete tips geven voor SoFo is eigenlijk niet nodig, gewoon door de straatjes onder Folkungagatan en rond Nytorget dwalen en je komt vanzelf vanalles tegen. Mexicaans, Israelisch, veel Aziatisch,… meer keuze dan in Gent. Ik ging voor de Zweedse keuken bij Meatballs for the people (Kocksgatan) en hoewel het er mooi ingericht en ook heel lekker was, denk ik dat je elders meer waar voor je geld kan krijgen. Ik hoorde er bijna alleen Engels en Vlaams (!), het zal wel in één of andere stadsgids staan. En hoe moet ik mijn saus in godsnaam opsoppen met keihard vierkant knackebrod? :p


Volgende keer (yes please!) ga ik voor baba ganoush bij Levantine Kitchen of misschien een burger bij Brickyard… Of iets kleins Thais, want her en der staan hier wat wij frietkoten zouden noemen maar dan met loempia’s en curry’s. Mmm massaman curry…

Het is natuurlijk Stockholm dus ook aan designwinkeltjes en concept stores/koffiebars geen gebrek!

Ondanks de 11 graden werd het bij valavond toch serieus friskes, en dus ging ik een filmpje meepikken. Daarvoor had ik wél wat research gedaan want ik kom graag in kleine cinemaatjes in het buitenland. Mijn favoriet, Bio Rio, lag iets teveel uit de weg om er vlot te geraken, dus trok ik richting centrum, waar twee onafhankelijke bioscoopjes broederlijk naast elkaar opereren: Saga en Rigoletto. Prachtige gebouwen, vind ik zelf, al is de ticketbalie meestal vervangen door touchscreens.


Ik eindigde mijn citytripje Stockholm in schoonheid in de bar van mijn hotel, het Haymarket Scandic (een tip van Heidi van Take me to Sweden). Die flits van intens geluk die ik eerder omschreef? Daar. Constant. Het is als rondwandelen in the Great Gatsby. Helemaal roaring twenties, van de kamernummers en de tapijten tot de muziek in de indrukwekkende lobby en flamingotegelwerk in de douche. Kon ik hier maar wonen…ik zie me daar al rondzweven in een avondjurk, cocktail in de hand, dansen op de tunes van Django Reinhardt. Of in dit geval laarzen en een coltrui in plaats van wapperende kleedjes; mijn garderobe was ingepakt in functie van arctische temperaturen en niet voor een acte de présence in elegante hotelbars. Ondanks mijn lompe plunje raakte ik aan de praat met de driekoppige liveband: Magnus, Hampus en Thomas (I’m not making this up). En de cocktails…die waren wél present. A day to remember!

Vandaag vlieg ik door naar Skellefteå in Lapland (spreek uit “Sjeléfteo” of dat maakten m’n nieuwe vrienden me toch wijs), waar ik andere deelnemers aan de studiereis naar de Arctic ontmoet. Spannend!

(Klein addendum: In juli worden roamingtarieven in Europa afgeschaft, haleluja! Het is nog niet zo ver, dus vertrouwde ik op geweldige app maps.me (een offline Google Maps eigenlijk) om makkelijk mijn weg te vinden met de metro enzo. Ook handig voor verre reizen: je downloadt de kaart van het land, en alle hotels, resto’s, tankstations, bankautomaten etc zitten er meteen ook in, klaar voor offline gebruik. ’t Is maar een tip!)