Zes dagen Provence, dat was:

  •  échte baguettes eten met Boursin, uit zo’n onhandige aluminiumverpakking waardoor je niet alleen je stokbrood maar ook al je vingers én kleren onder de kruidenkaas hangen. Op vakantie hoort dat zo.
  •  een drie dagen durend feest mogen bijwonen, en er genoeg zonnige vakantieherinneringen maken om een ijswinter te overleven. Veel liefde voor mijn tante en haar man die dit allemaal organiseerden!
  • een goed boek lezen in de hangmat en genieten van de kampsfeer die in de tuin hangt: 5 man in het zwembad, petanque- of pingpongwedstrijden in volle gang, een groepje mensen in het gras met een gitaar, muziek uit de boxen,… (Die hangmat is trouwens nu al de beste aankoop van deze zomer.)
  • de 83ste verjaardag van mijn bonnemaman vieren en met haar de dansvloer onveilig maken <3
  • dorphoppen in de Luberon. Roussillon, Bonnieux, Lacoste,… Allemaal prachtige dorpjes, al moet je de hordes toeristen er wel bijnemen (vooral in Lourmarin). Tip: plan je bezoek in de vooravond. Golden hour + minder andere toeristen = WIN!
  • de sfeer meepikken op het theaterfestival in Avignon. Achteraf de verkeerde shuttlebus nemen en anderhalf uur de banlieues van Avignon ‘verkennen’.
  • in een tentendorp achter in de tuin slapen met de nichtjes en neven. Hashtag familiecamping!
  • vriendjes maken met de kapper in het dorp, die speciaal voor ons StuBru opzet en enthousiast meedanst met de schaar vervaarlijk dicht bij Nicky’s oor
  • de übertoerist uithangen en een frigobox meeslepen voor onze picknick in Bonnieux. Ahja want wie drinkt er nu warme rosé bij de lunch.
  • slapen in een ECHTE BOOMHUT en gewekt worden door twee eekhoorntjes. Assepoester is er niets bij.
  • dit lied uitroepen tot Chanson De La Semaine. (Baguette! Ronronron)
  • een panaché au citroen bestellen na een lange, prachtige maar vermoeiende wandeling in de calanques bij Marseille. Want ik wist dat niet, maar dan krijg je het Franse equivalent van de Spaanse ‘clara’ voorgeschoteld: een frisse bier-met-limonade mengeling. De calanques zijn trouwens perfect met de bus bereikbaar vanuit Marseille, enfin het startpunt van de wandelingen toch. Zò mooi!
  • ontbijten met Léon, de pauw die elke ochtend en avond eten komt bedelen aan het terras
  • prachtige zonsondergangen boven eindeloze wijngaarden.
  • een te korte maar mooie kajaktocht op de Sorgue. We dronken rode wijn uit plastieken bekertjes, en ik zadelde mezelf op met een vuile rope burn toen ik Tarzangewijs aan een touw de rivier wou inspringen. Ik <3 kajakken.
  • vanuit de TGV het landschap zien voorbijrazen door een raampje waarop iemand ‘Je t’aime’ in het stof geschreven heeft.
    Moi aussi je t’aime, Provence!

PS/ ah, en toch een tip! De Chateau de La Coste in Le Puy Sainte Réparade is een outdoor art gallery waar je kunstwerken ontdekt tijdens een wandeling door het domein, compleet met wijngaarden, prachtige vergezichten,…