• Ik was er nog nooit geweest, maar weet nu: Ieper is ver weg. Met de auto, en al helemaal met de trein. Op de terugweg hield die halt in West-Vlaamse dorpjes waarvan ik nog nooit gehoord had, zoals Wervik, and I felt like quite the explorer. Het zou wel eens kunnen dat Ieper daarom niet de beste bestemming is om in Gent te bedenken om één uur ’s middags. Het zou wel eens kunnen dat uw dag dan snel voorbij is. Maar toch! Ik zeg altijd, beter 6 uur in Ieper dan geen uur in Ieper.

  • Dat het me zoveel zou doen, dat oorlogsleed van honderd jaar geleden. Nu ben ik door de band genomen al een bleiterke, maar ik had niet verwacht met tranen in de ogen te zullen staan op een zonnig kerkhof op de vestingen, denkend aan al die verspilde levens van onbekende 18-jarige gastjes. Of bij die rijen en rijen namen op de Menenpoort, met hier en daar een plastieken klaproos als bloedig uitroepteken erachteraan. Of bij de indrukwekkende stilte tijdens de Last Post, ondanks de mensenmassa die tot ver in de Menenstraat stond mee te luisteren.

Rampart Cemetery IeperRampart Cemetery

menenpoort Ieper Menenpoort poppy

  • Aansluitend: er lopen veel Engelsen rond in Ieper. Dat had ik nu wel verwacht, zeker met die herdenkingstoestanden dit jaar. Maar echt, bussen en bussen vol Pommies! Ik merkte al dat de Eerste Wereldoorlog daar zòveel meer leeft dan bij ons. De monumentale Menenpoort is dan ook opgedragen aan alle gesneuvelden uit de Commonwealth (UK, Australië, Nieuw-Zeeland, koloniaal Indië), which made me wonder, waar is de Belgische Last Post? Hebben wij geen equivalent voor onze eigen gesneuvelden?
  • Ieper mag dan misschien niet veel voorstellen als winkelstad (of dat zegt zij toch), maar voor old school grocery shopping is het wel de place to be. Zoals daar zijn:

1. Slagers die recht uit de jaren stillekes lijken weggelopen:


Topslagerij Willy IeperSlagerij Depuydt

Slagerij Depuydt Ieper

2. Deze geweldige ‘Far West’ Spar die me doet denken aan het Wetteren uit m’n vroege kindertijd (neonreclame en alles!):

Spar Far West

3. En een bakker waar Nicky een kwartier voor het raam heeft staan kwijlen naar de zalig ambachtelijke suiker-, chocolade- en zelfs speculoosbroden. Stond ik daar ’s avonds met een een rozijnenbrood in mijn sjakos naar de Last Post te luisteren.

  • Dat sommige ondernemende Ieperlingen (Iepernaars? Iepersers? Iepers?) misschien een beetje overdrijven met die Groote Oorlog-mania. Reproducties van posters uit die tijd, OK. Klaproos-themed paraplu’s? Allébon, als het regent moet je ergens onder schuilen hé. Maar poppy-cava? Poppy-kerstverlichting? Now that’s just weird. Al ontdekte ik vandaag ook dat er blijkbaar al in 1919 “Excursions to the battle fields” werden georganiseerd vanuit Ieper. Niks nieuws onder de zon dus, I guess.
  • Ieper in de herfstzon is de max (als 23° nog onder ‘herfstzon’ valt, tenminste). Door de rosse blaadjes waden op de vestingen! Chillen op een terrasje op de Grote Markt (jammer van de parking, what’s up with that?). En zo’n grote Lakenhalle voor zo’n kleine stad, maat!

Oude Markt parking IeperIeper by night

  • Tot 1817 werden er levende katten van de Belforttoren naar beneden gegooid, bij wijze van vreemde traditie die ontstond na een kattenplaag in de stad. Miauwkes! Dat Ieper iets had met katten, wist ik al (danku Suske & Wiske) maar dat gruwelijke detail was mij precies ontgaan. Tegenwoordig houden ze het gelukkig bij een Kattenstoet in mei.

Alvast op het lijstje voor een volgend bezoek: fietsen huren en het het Tyne Cot Cemetery bezoeken langs de fietsknooppuntenroute! Daarvoor hadden we dankzij onze (ok,ok, mijn) rampzalige timing nu net niet genoeg tijd voor, maar dat kan in de (echte) herfst ook nog hé.

  • Belforttoren